طبق گفته محققان جهت تولید پلاستیک های زیست تخریب پذیر با استحکام بالاتر فقط به تارتار (اسید تارتاریک) یا اسید سیتریک نیاز است.
شرح تحقیقات
برای کمک به کاهش میزان زباله های پلاستیکی، برخی از شرکت ها از پلاستیک های زیست تخریب پذیر استفاده می کنند که در نهایت تجزیه می شوند. با این حال، اغلب اتفاق میافتد که هر چه این مواد راحتتر تجزیه شوند، سستتر میباشند و با کوچکترین فشاری از هم جدا میشوند. یکی از راه حل ها می تواند اضافه کردن مواد افزودنی باشد تا استحکام آنها را افزایش دهد. برخی از محققان از افزودنیهای مبتنی بر نفت استفاده میکنند، اما آنها میتوانند روند تجزیه پلاستیک را کاهش دهند و برای مصرفکنندگانی که از مواد طبیعی و بیولوژیکی استفاده میکنند، جذاب نیستند. بنابراین، Jeyoung Park، Dongyeop Oh، Hyeonyeol Jeon، Jun Mo Koo و همکارانش میخواستند ببینند که آیا اضافه کردن یک پلاستیک زیست تخریبپذیر به نام پلی بوتیلن سوکسینات (PBS) با اسید تارتاریک مشتق شده از میوه یا اسید سیتریک میتواند خواص مکانیکی پلاستیک را بهبود بخشد یا نه؟
محققان ابتدا PBS را با حرارت دادن اسید سوکسینیک و ۱،۴-بوتاندیول با مقادیر کمی اسید تارتاریک یا سیتریک تولید کردند. سپس، آنها تیتانیوم (IV) بوتاکسید را اضافه کردند و محصولات را خشک کردند. در آزمایشها، دو لایه جدید بیش از دو برابر کشیده شدند و در مقایسه با PBS خالص، اکسیژن کمتری از خود عبور دادند.
نتیجه
به گفته محققان، این نتایج نشان می دهد که برخلاف نسخه اصلی، مواد جدید می توانند با موفقیت برای کیسه ها یا بسته بندی مواد غذایی استفاده شوند. علاوه بر این، این دو ماده افزوده شده قوی تر از بسیاری از پلاستیک های زیست تخریب پذیر معمولی و برخی محصولات مبتنی بر نفت بودند.
یک نقطه ضعف بالقوه این بود که شکستن پلیمرهای حاوی افزودنی جدید در آب در مقایسه با PBS خالص طی ۱۴ هفته کمی بیشتر طول کشید، اما می تواند برای کاربردهای بسته بندی مواد غذایی در محیط های مرطوب مفید باشد.
محققان میگویند پلاستیکهای جدید را میتوان با استفاده از فرآیندهای صنعتی کنونی ساخت که به طور بالقوه جایگزین پلیمرهای مبتنی بر نفت شود.