انواع گروه خونی

در مطلب قبلی در مورد طبقه بندی ویروس ها صحبت کردیم. در این مطلب از دایا اکسیر که فروش مواد شیمیایی آزمایشگاهی را انجام می دهد، می خواهیم به بررسی انواع گروه خونی بپردازیم.

گروه خونی

گروه های خونی اولین بار توسط یک پزشک اتریشی به نام کارل لندشتاینر که در مؤسسه پاتولوژی-آناتومیک دانشگاه وین کار می کرد، کشف شد. در سال ۱۹۰۰، او متوجه شد که سرم های خون افراد مختلف وقتی در لوله های آزمایش مخلوط می شوند، به هم می چسبند (آگلوتینه می شوند) و نه تنها این، مقداری از خون انسان نیز با خون حیوان آگلوتینه می شود.

گروه خونی (همچنین به عنوان گروه خونی شناخته می شود) طبقه بندی خون است که بر اساس وجود و عدم وجود آنتی بادی ها و مواد آنتی ژنی ارثی بر روی سطح گلبول های قرمز خون (RBCs) است. این آنتی ژن ها بسته به سیستم گروه خونی ممکن است پروتئین ها، کربوهیدرات ها، گلیکوپروتئین ها یا گلیکولیپیدها باشند. برخی از این آنتی ژن ها در سطح انواع دیگر سلول های بافت های مختلف نیز وجود دارند.

تعدادی از این آنتی ژن های سطح گلبول قرمز می توانند از یک آلل (یا یک نسخه جایگزین از یک ژن) سرچشمه گرفته و در مجموع یک سیستم گروه خونی را تشکیل دهند. گروه های خونی ارثی هستند و نشان دهنده مشارکت هر دو والدین یک فرد هستند. از سال ۲۰۲۱، در مجموع ۴۳ سیستم گروه خونی انسان توسط انجمن بین المللی انتقال خون (ISBT) به رسمیت شناخته شده است. دو سیستم مهم گروه خونی ABO و Rh هستند. آنها گروه خونی (A، B، AB، و O، با + یا – نشان دهنده وضعیت RhD) برای مناسب بودن در انتقال خون را تعیین می کنند.

سیستم گروه خونی ABO

سیستم گروه خونی ABO شامل دو آنتی ژن و دو آنتی بادی است که در خون انسان یافت می شود. دو آنتی ژن آنتی ژن A و آنتی ژن B هستند. دو آنتی بادی آنتی بادی A و آنتی بادی B هستند. آنتی ژن ها روی گلبول های قرمز خون و آنتی بادی های سرم وجود دارند. با توجه به خاصیت آنتی ژنی خون، همه انسان ها را می توان به چهار گروه دسته بندی کرد، آنهایی که آنتی ژن A (گروه A)، دارای آنتی ژن B (گروه B)، آنهایی که هر دو آنتی ژن A و B (گروه AB) دارند و آنهایی که هیچکدام ندارند.

آنتی بادی های موجود همراه با آنتی ژن ها

آنتی ژن (گروه O). آنتی بادی های موجود همراه با آنتی ژن ها به شرح زیر یافت می شوند:

1. آنتی ژن A با آنتی بادی B
2. آنتی ژن B با آنتی بادی A
3. آنتی ژن AB بدون آنتی بادی A و B
4. آنتی ژن صفر (گروه O) با هر دو آنتی بادی A و B

یک واکنش آگلوتیناسیون بین آنتی ژن و آنتی بادی مشابه وجود دارد (برای مثال، آنتی ژن A آنتی بادی A را آگلوتینه می کند و آنتی ژن B آنتی بادی B را آگلوتینه می کند). بنابراین، تا زمانی که سرم گیرنده حاوی آنتی بادی برای آنتی ژن های سلول خونی اهداکننده نباشد، انتقال خون می تواند ایمن تلقی شود. سیستم ABO مهمترین سیستم گروه خونی در انتقال خون انسان به خون است.

آنتی بادی های ضد A و ضد B مرتبط معمولاً ایمونوگلوبولین M، به اختصار IgM، آنتی بادی هستند. این فرضیه وجود دارد که آنتی‌بادی‌های ABO IgM در سال‌های اول زندگی با حساسیت به مواد محیطی مانند غذا، باکتری‌ها و ویروس‌ها تولید می‌شوند، اگرچه قوانین سازگاری گروه خونی برای نوزادان و نوزادان به عنوان یک ماده عملی اعمال می‌شود.

سیستم گروه خونی Rh

سیستم Rh (Rh به معنی رزوس) دومین سیستم مهم گروه خونی در انتقال خون انسان با ۵۰ آنتی ژن است. مهم ترین آنتی ژن Rh آنتی ژن D است، زیرا احتمال بیشتری دارد که پاسخ سیستم ایمنی پنج آنتی ژن اصلی Rh را تحریک کند. برای افراد D منفی معمول است که هیچ گونه آنتی بادی ضد D IgG یا IgM نداشته باشند، زیرا آنتی بادی های ضد D معمولاً با ایجاد حساسیت در برابر مواد محیطی تولید نمی شوند. با این حال، افراد D منفی می توانند آنتی بادی های ضد D IgG را به دنبال یک رویداد حساس تولید کنند.

احتمالاً انتقال خون جنینی از جنین در بارداری یا گاهی اوقات انتقال خون با RBC های D مثبت. بیماری Rh می تواند در این موارد ایجاد شود.[۱۴] گروه‌های خونی Rh منفی در جمعیت‌های آسیایی (۰.۳%) نسبت به جمعیت اروپایی (۱۵%) بسیار کمتر رایج است. وجود یا عدم وجود آنتی ژن Rh(D) با علامت + یا – مشخص می شود، به طوری که، برای مثال، گروه A- ABO نوع A است و آنتی ژن Rh (D) ندارد.

انتقال خون

انتقال خون شاخه ای تخصصی از هماتولوژی است که به مطالعه گروه های خونی همراه با کار بانک خون برای ارائه خدمات انتقال خون و سایر فرآورده های خونی می پردازد. در سراسر جهان، فرآورده های خونی باید توسط پزشک (پزشک یا جراح دارای مجوز) به روشی مشابه داروها تجویز شوند. بسیاری از کارهای معمول بانک خون شامل آزمایش خون از اهداکنندگان و گیرندگان است تا اطمینان حاصل شود که به هر گیرنده خون سازگار و تا حد امکان ایمن داده می شود.

اگر یک واحد خون ناسازگار بین اهداکننده و گیرنده تزریق شود، یک واکنش همولیتیک حاد شدید همراه با همولیز (تخریب RBC)، نارسایی کلیه و شوک احتمالا رخ می دهد و احتمال مرگ وجود دارد. آنتی بادی ها می توانند بسیار فعال باشند و می توانند به گلبول های قرمز حمله کنند و اجزای سیستم کمپلمان را برای ایجاد همولیز عظیم خون تزریق شده متصل کنند.

بیماران در حالت ایده آل باید خون خود یا فرآورده های خونی نوع خاص خود را دریافت کنند تا احتمال واکنش انتقال خون به حداقل برسد. همچنین می توان از خون خود بیمار برای انتقال خون استفاده کرد. به این روش انتقال خون اتولوگ گفته می شود که همیشه با بیمار سازگار است.

سخن پایانی

در این مطلب به طور کامل در مورد انواع گروه خونی، سیستم گروه خونی RH و انتقال خون صحبت کرده ایم. از اینکه با ما همراه بودید متشکریم. اگر تمایل داشتید می توانید این مطلب را در شبکه های اجتماعی خود به اشتراک بگذارید.